براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای گوشه شهنشاه در حدود 875 نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به 2400 نفر رسیده است.
درآمد اکثر مردم روستای گوشه شهنشاه از فعالیتهای زراعی، باغداری، دامداری و پرورش زنبور عسل تأمین میشود. تعدادی از مردم روستا در امور خدمات و تولید صنایع دستی اشتغال دارند.
محصولات عمده روستا، شامل گندم، جو، بنشن، باقلا و صیفیجات است. آب آشامیدنی و اراضی مزروعی از چشمه روستا تأمین میشود. باغداری در روستا رونق دارد و انواع میوهها مانند انار، انجیر و گردو در باغهای انبوه و گسترده آن به عمل میآید. مراتع حاصلخیز و سرسبز، موجب رونق دامداری شده است و گوشت قرمز، کشک، دوغ، ماست، پنیر و روغن حیوانی، از مهمترین فرآوردههای دامی روستاست.
زنان روستایی ضمن همکاری در فعالیتهای زراعی، به بافتانواع قالی، گلیم و جاجیم نیز میپردازند.
روستای گوشه شهنشاه با بافت مسکونی متراکم بر روی تپههایی در جنوب غربی شهرستان خرمآباد استقرار یافته است. خانههای روستاییان غالباً در یک طبقه و به ندرت در دو طبقه، با سقف مسطح و دیوارهای ضخیم ساخته شدهاند.
مصالح عمدۀ بهکار رفته در بنای خانهها شامل خشت، گل، سنگ، کاهگل و چوب است. در ساخت خانههای جدید، از مصالح آجر، سیمان، آهن و گچ استفاده میشود. فضاهای درون واحد مسکونی از نحوۀ فعالیت و معیشت خانوار روستایی تأثیر پذیرفته است.
:: برچسبها:
الگوی ,
معیشت ,
و ,
سکونت ,
:: بازدید از این مطلب : 491
|
امتیاز مطلب : 72
|
تعداد امتیازدهندگان : 15
|
مجموع امتیاز : 15